خوزستان با چالش‌های اجتماعی و زیست‌محیطی متعددی دست به گریبان بود که زندگی روزمره شهروندان را تحت تأثیر قرار داد. افزایش بی‌سابقه دما در این استان، که از کانون‌های گرمایی کشور محسوب می‌شود، موجب تشدید مشکلات زیرساختی به‌ویژه در حوزه آب و برق شد. این شرایط سخت اقلیمی، علاوه بر ایجاد محدودیت‌های گسترده در فعالیت‌های اداری و اقتصادی، فشار مضاعفی بر معیشت خانوارها وارد کرد.

در همین حال، نارضایتی‌های صنفی و اعتراضات مدنی نیز در جریان بود. گروه‌های مختلف از جمله بازنشستگان، در اعتراض به وضعیت نامناسب معیشت و عدم تحقق خواسته‌هایشان، اقدام به برگزاری تجمعات اعتراضی در مرکز استان کردند. این تجمعات که با شعارهایی درباره عدالت اجتماعی و بهبود شرایط اقتصادی همراه بود، بازتاب گسترده‌ای در فضای عمومی داشت.

هم‌زمان، مسئله مدیریت منابع آب و پیامدهای ناشی از سوءمدیریت در تأمین آب شرب و کشاورزی، به یکی از دغدغه‌های اصلی مردم و فعالان محیط زیست تبدیل شد. کاهش شدید آب رودخانه‌ها و خشکیدن تالاب‌ها، نه تنها زیست‌بوم منطقه را تهدید می‌کرد، بلکه به تشدید روند مهاجرت از مناطق روستایی و حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ دامن زد.

این شرایط، لزوم توجه فوری به راهکارهای پایدار برای مقابله با تغییرات اقلیمی و همچنین پاسخگویی به مطالبات اجتماعی را بیش از پیش نمایان ساخت.

محمد کریمی